Zanim kupisz szczeniaka ACD przeczytaj poniższy tekst :
Pomyślałeś sobie, że może by tak cattledoga sprawić...
A DLACZEGO CATTLEDOGA?
Rzadka to jeszcze rasa, nie trudno wygrać samemu ze sobą, poza tym większość sędziów nie do końca ma pomysł jak to to oceniać, wychodzi więc z założenia, że właściciel wie co ma i z „petem” nie pchałby się na ringi wystaw.
Mylnie sądzisz, że mały pies to mały kłopot ... ha, ha.
To prawda, bardzo kombinuje jak nie dać się wyszkolić ;-)
O TAK, CATTLEDOG MA ROZLICZNE PRZYMIOTY!
A CO TY MOŻESZ MU ZAOFEROWAĆ?
TO WYOBRAŹ SOBIE:
Wracasz z pracy, opadasz na fotel, a twój piesek zaczyna:
SAM TEGO CHCIAŁEŚ!
POZA TYM
Gubi sierść cały rok ( miękki podszerstek i twarde włosy okrywowe). Jest dereszowaty: białe włosy czepiają się do ciemnych ubrań, czarne do jasnych, rude do wszystkiego.
CO TAM JESZCZE?
MA CHARRRAKTER
To nieskomplikowany pies, który został stworzony do ciężkiej pracy, oczekuje od swego pana konkretnych zadań, szybkich i niezmiennych decyzji. Gdy odkryje, że ma do czynienia z niezdecydowanym, niekonkretnym, rozlazłym osobnikiem, który traktuje go jak dziecko... cattledog zaczyna:
JEŚLI DALEJ SIĘ UPIERASZ PRZY CATTLEDOGU, TO:
ZATEM CO,
TY WYMIENIONY W OSTATNIM PUNKCIE,
POWINIENEŚ WIEDZIEĆ PRZED KUPNEM CATTLEDOGA:
Jako rasa Australian Cattle Dog obarczony jest kilkoma schorzeniami-wadami genetycznymi.
Rodzice szczeniaka powinni być przebadani pod kątem:
Wpis: RTG HD (hip dysplasia)
A - wolny od dysplazji - stawy normalne
B - wolny od dysplazji - stawy prawie normalne
C - lekka dysplazja ..następne litery alfabetu nie wróżą nic dobrego
Wpis: RTG ED (elbow dysplasia)
0 - wolny od dysplazji - stawy łokciowe normalne
tu są oznaczenia cyfrowe, ale analogicznie, dalszy komentarz jak przy stawach biodrowych.
to choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa, poegające na przeroście wyrostków kolczystych kręgosłupa, prowadzą do usztywnienia. Jeśli przebiegają w ostrej postaci, można je wychwycić już u dwuletniego psa na zdjęciu rtg lub w rezonansie, ale możne ujawnić się później więc dobrze, żeby rodzice szczeniąt mieli badanie w miarę "świeże". Sposób, w jaki są dziedziczone te schorzenia, nie są do końca poznane, ale jedno jest pewne; nie dziedziczy się tego w prosty sposób jak opisane poniżej PRA!
Pragnę jeszcze zwrócić uwagę, że hodowca, który nie ma udokumentowanego prześwietlenia swojej suki czy psa może tłumaczyć, że:
Powyższe przyczyny braku wpisu może są przekonywające, ale jedno jest PEWNE: nie jesteś PEWNY czy te psy NA PEWNO dysplazji lub chorób kręgosłupa nie mają.
Proste.
Dla psa jako psa chyba nie ma to większego znaczenia na ile uszu słyszy. Dla ciebie, jako jego posiadacza też chyba nie, ale dla ciebie jako ewentualnego przyszłego hodowcy ma.
Jeżeli pies słyszy na jedno ucho wypadałoby znaleźć mu partnera słyszącego na dwoje uszu, albo w ogóle zrezygnować z użycia go w hodowli.
Jeżeli hodowca wpiera w ciebie, że jest w stanie określić czy szczeniak słyszy na jedno czy na dwoje uszu jest, powiedzmy szczerze albo kłamcą albo idiotą...
Badania słuchu wykonuje się u szczeniąt co najmniej 6 tygodniowych. Badanie jest w Polsce dostępne, każde ze szczeniąt dostaje osobny certyfikat BAER.
Siatkówka starzeje się szybciej niż powinna. Zwykle zaczyna się zniekształcać około 4 roku życia i nieodwracalnie zanikać. Pies zaczyna tracić wzrok, najpierw ma ograniczone pole widzenia, 7-9 letni przestaje dobrze widzieć po zmroku, 10-12 letni ślepnie zupełnie. (Wiek wydaje się sędziwy, jednak trzeba pamiętać, że cattledogi dożywają w dobrym zdrowiu 15-16 lat. Również rekord życia należy do "cattla"-29 lat!)
W odróżnieniu od dysplazji wada ta uwarunkowana jest jednym genem szczęśliwie możliwym do zlokalizowania. U dorosłego psa można stwierdzić badaniem okulistycznym czy, jak dotąd, jest zdrowy czy chory.
Tylko badania genetyczne daje niemal 100% pewność czy pies:
A - zdrowy
B - objawowo zdrowy, ale jest nosicielem (tzn nie zaraża, lecz posiada gen odpowiedzialny za wystąpienie tego schorzenia)
C - chory, jednocześnie będący nosicielem.
Łatwiej będzie mi wytłumaczyć zmieniając nieco oznaczenia:
A na AA - zdrowy
B na Aa - objawowo zdrowy, jednak posiada gen choroby
C na aa - posiada dwa geny odpowiedzialne za wystąpienie choroby, sam na nią zapadnie
Jak sugeruje wielkość liter A (A duże) jest dominujące i w połączeniu z a (a małe) decyduje o ujawnieniu się cechy, tzn pies nie zachoruje.
Gdy skrzyżujemy dwa zdrowe psy: A (nasze AA) szczeniaki po nich będą szczęśliwie zdrowe i nie będą przekazywać tej wady.
Przy połączeniu suki z A (AA) z psem B (Aa) ich potomstwo będzie zdrowe, ale część z nich będzie nosicielami, jak ojciec.
Również bezpieczne dla przyszłych szczeniąt będzie krzyżowanie rodziców A (AA) z C (aa), tu wszystkie szczeniaki będą nosicielami ale zdrowe.
Krzyżowanie między sobą zwierzaków z B (Aa) lub co gorsza z C (aa) nie powinno mieć miejsca. Co prawda potomstwo B i B ( Aa x Aa) może częściowo być genetycznie „czyste”, to jest: A (AA), ale badania pokazują, że w większości przypadków będą nosicielami, często chorymi.
Krzyżowanie między sobą psów nie przebadanych, odpowiada krzyżowaniu między sobą psów chorych. Należy założyć najgorszy możliwy scenariusz, czyli wynik PRA C.
Bardzo podobnie dziedziczy się
N/N - CLEAR, Normal, czyli wolny od zmutowanego genu
N/Mut - Carrier, czyli nosiciel
Mut/Mut- Afected, case, czyli obciążony
Nosiciele tego schorzenia są dość liczni w populacji ACD ! Ale chorego nikt chyba nie widział... Na szczęście, ale lepiej nie krzyżować dwóch nosicieli.
PYTAJ CZŁOWIEKU O KOMPLET BADAŃ!
CATTLEDOG NIE JEST MUTANTEM CHORYM GENETYCZNIE!
To nasza świadomość jest coraz większa, jesteśmy w stanie określić przyczynę, dla czego okulał czy na starość oślepł.
Jest długa lista ras psów obarczonych chorobami, żeby daleko nie szukać:
Powszechnie zapadają na nią również owczarek australijski, labrador, welsh corgi...
Głuche rodzą się również inne dereszowate, dropiate czy białe psy, np.: seter angielski, bullterier, dog argentyński, sealyham terrier..
Dysplazja powszechna jest u molosów, retrieverów, owczarków niemieckich...
A TAK POZA TYM
należy przyjąć za pewne, że:
AUSTRALIAN CATTLE DOG
JEST JAK RADZIECKI SUCHAR:
NIE GNIOTSJA, NIE ŁAMIOTSJA